Wysepka

Na niektóre książki trafiam tylko dlatego, że już zabrano się za ich ekranizację. W tym przypadku role zostały obsadzone przez aktorów, których znam i których grę aktorską cenię. Zatem, gdy tylko zobaczyłam tę książkę na półce w bibliotece (a okładka cudownie przyciąga wzrok), nie zastanawiałam się długo. 

Tytuł: Wysepka
Tytuł oryginału: Small Island

Autor: Andrea Levy
Tłumacz: Izabela Matuszewska

Rok: 2004/2022
Wydawnictwo: Albatros
ISBN: 978-83-8215-480-1

Różne linie chronologiczne, różne perspektywy i fabuła, która na koniec splata się w najbardziej nieoczywisty sposób. 

Główna akcja rozgrywa się w 1948 roku w Londynie. Całe społeczeństwo powoli podnosi się po wojnie, jednak jeśli wydawało Wam się, że Wielka Brytania była wolna od uprzedzeń, to ta książka szybko Was wyprowadzi z błędu. 

Queenie wynajmuje pokoje 'kolorowym', ponieważ musi się jakoś utrzymać. Jej mąż nie wrócił z wojny, chociaż nie otrzymała ona oficjalnej informacji, czy zmarł, czy zaginął w akcji. Działania bohaterki nie są jedynie wymuszone sytuacją gospodarczą - dziewczyna potrafi patrzeć poza podziałami i dostrzegać ludzką duszę niezależnie od koloru skóry. 

Gilbert jest Jamajczykiem, który służył w RAF-ie. Na wojnę zgłosił się jako ochotnik, ponieważ chciał bronić swojego kraju-matki, którym jest dla niego Korona. Jego gorycz nie ma granic, gdy nawet po wojnie traktowany jest jako obywatel niższej kategorii. Nikt nie widzi w nim żołnierza, a tylko nieokrzesanego 'czarnucha'. 

Hortense jest doskonale wykształconą nauczycielką. Opuszcza jednak swoją rodzinną wyspę, bo wpojone ma, że w Anglii czeka ją piękne i dostatnie życie. Bolesne zderzenie z rzeczywistością będzie ją kosztowało mnóstwo krzyku, wstydu i frustracji. 

Książka przedstawia bohaterów z różnych perspektyw, podkreślając wagę ich problemów, a także uwypuklając możliwe konflikty i problemy we wzajemnym zrozumieniu. Pod tym względem jest to narracyjna gratka dla czytelnika. 

Kwestia kolonializmu, przedstawiona przez autorkę o jamajskich korzeniach, pokazuje odwieczny problem społeczeństwa brytyjskiego, któremu się wydaje, że są klejnotem korony, podczas gdy rodowici londyńczycy nie są w stanie sklecić poprawnie prostego zdania. Zarozumiałość, zadufanie i niczym nieuzasadniona duma zwykłego szarego obywatela, który nie potrafi zliczyć do pięciu i ma podstawowe braki w edukacji śmieszy i jednocześnie przeraża. Zwłaszcza, gdy porównamy ją z dokładną edukacją (także na temat samej Anglii, jej przemysłu i np. geografii) u pierwszego lepszego Jamajczyka. 

W takich przypadkach zawsze przypomina mi się hasło imigrantów: "To nie my przyszliśmy do Was, to Wy przyszliście do nas", co dość dobrze oddaje perspektywę krajów kolonizowanych.

I o ile jest to bardzo dobry rys historyczny i społeczny, pokaźną książkę czyta się szybko, a akcja wartko się toczy, to autorka stworzyła postacie, z którymi niezwykle trudno jest się utożsamiać. Nie umiałam zrozumieć zachowań żadnego z bohaterów, w większości przypadków byli irytujący, złośliwi, próżni i tak bezczelnie samolubni, że aż trudno uwierzyć, że wszystkie te paskudy znalazły się w jednej książce!

Mam poważne podejrzenia, że ekranizacja pod tym względem będzie dużo bardziej przystępna.

Wyświetl ten post na Instagramie

Post udostępniony przez Redhead in Wonderland (@redhead_in_wonderland)