Komedia omyłek

W poprzedniej książce (Las Birnamski - recenzja tutaj!) liczyłam na więcej nawiązań do Shakespeare'a. Ponieważ moje oczekiwania nie zostały spełnione, postanowiłam sięgnąć bezpośrednio do jego twórczości. Ale że ciągle mam mnóstwo nieprzeczytanych komedii...

Tytuł: Komedia omyłek
Tytuł oryginału: The Comedy of Errors

Autor: William Shakespeare
Tłumacz: Stanisław Barańczak

Rok: 1592 / 2012
Wydawnictwo: Znak 
ISBN: 978-83-240-2186-4

Najkrótsza komedia i być może najsłabsza. Inspirowana komedią Plauta - rzymskiego komediopisarza - ale wzbogacona o podwójny element niedopowiedzeń. Mamy zatem dwóch braci bliźniaków, którzy w wyniku tragicznego wypadku zostali rozdzieleni w dzieciństwie, a każdemu z nich towarzyszy jeden sługa, również bliźniak.

Po latach rozłąki i poszukiwań ich losy splatają się w Efezie, gdzie jeden z braci mieszka na stałe, a drugi przyjechał w celach handlowych. Lokalni mieszkańcy biorą gościa za swojego znajomego, a z kolei brat zamieszkujący Efez całe swoje życie nie jest w stanie zrozumieć nieporozumień, które go spotykają w związku z rozmowami, których nie przeprowadził. 

Dodatkowy element dwóch służących, którzy również są do siebie podobni jak dwie krople wody, a którzy posłusznie wykonują polecenia, ale nie koniecznie swoich panów wzbogaca krótką farsę. 

I chociaż przedstawione sytuacje są śmieszne, to kwalifikowałabym ten tytuł raczej do gorszych dzieł autora. Wiersz jest dość łamany, postacie nijakie (tylko brat mieszkający w Efezie jest na tyle wyrazisty, że wręcz odstręczający, reszta rozmywa się w tłumie), a niektóre wypowiedzi dość prostackie. Co dziwne, to jeden ze służących ma ciekawsze monologi niż lepiej urodzeni bliźniacy. 

Z tego samego wydania czytałam rok temu Wiele hałasu o nic, które wypadło o niebo lepiej! Więc zerknijcie też na tę recenzję - klik!