Trzech panów w łódce (nie licząc psa)

Byłam święcie przekonana, że to pozycja z listy 100 tytułów BBC (tutaj zerkniecie na całą listę). Ale jak już miałam dobre pół książki przesłuchane, to się zorientowałam, że owszem, jest to klasyka literatury, ale wcale nie została uwzględniona we wspomnianym rankingu!

Tytuł: Trzech panów w łódce (nie licząc psa)
Tytuł oryginału: Three Men in a Boat (To Say Nothing of the Dog)

Autor: Jerome K. Jerome
Tłumacz: nie mogłam się doszukać, kto tłumaczył dla wydawnictwa Promatek

Rok: 1889
format: audiobook 

Warto zwrócić uwagę na to, że książka powstała pod koniec XIX w. i taką rzeczywistość i czytelnika należy mieć na uwadze, gdy lekturę się zaczyna.

 

Jest to opowieść o trzech młodych dżentelmenach, którzy postanawiają wybrać się w krótką, bo niespełna 10-dniową, wyprawę po Tamizie. To oczywiście opis przygotowań do samej wyprawy i perypetii, które im się przytrafiają. Ale też masa anegdot i historycznych ciekawostek, ponieważ w pierwotnym zamiarze autora książka miała być przewodnikiem turystycznym opisującym atrakcje położone wzdłuż Tamizy (za Wikipedią). 

Jednak największym walorem ma tutaj być komizm w iście brytyjskim stylu. Panowie nie dość, że niczego w życiu nie potrafią, na niczym się nie znają, to oczywiście przed samymi sobą i przed światem próbują wyjść na znawców w każdej dziedzinie. Własne niedociągnięcia i brak krytyki nie przeszkadzają im, żeby wytykać podobne zachowanie u innych. 

Dużo tu farsy i ironii, humor jest głównie sytuacyjny, ale na początku trudno wyzbyć się wrażenia sporej bufonady i zarozumialstwa. Dopiero, gdy sami złapiemy oddech i dystans, możemy zacząć uśmiechać się pod nosem.  

Widziałam sporo recenzji, że książka kiepsko się zestarzała i wieje nudą. Sama mam wrażenie, że jest to lektura, którą z chęcią poleciłabym mojemu dziadkowi, bo wiem, że uśmiałby się w najlepsze i zrozumiałby brytyjski humor. Co jak co, jest to klasyka i jedno z najlepszych dzieł angielskiej literatury humorystycznej. Więc może warto?