Historia przemocy

Mój promotor mawia, że szkoda czasu na czytanie złych książek. Zdarza się, że zapędzę się z lekturą i dopiero pod koniec okazuje się, że zmarnowałam 3 dni. Dzisiaj jednak piszę recenzję książki, która już od pierwszych stron daje nam odczuć, że zostanie w nas bardzo długo. 

Tytuł: Historia przemocy

Tytuł oryginału: Histoire de la violence

Autor: Edouard Louis 

Tłumacz: Joanna Polachowska

Rok: 2016/2018

Wydawnictwo: Pauza

ISBN: 978-83-949414-6-8

Paryż, wigilijna noc, 4 nad ranem. Młody chłopak wraca ze spotkania z przyjaciółmi. Pod pachą niesie książki, które dostał w prezencie. Marzy tylko o tym, żeby dotrzeć do mieszkania i zanurzyć się w lekturze. Spotyka jednak nieznajomego — mężczyzna zaczepia go i zagaduje. Po kilku minutach rozmowy jasne staje się, że nasz bohater pragnie ze wszystkich sił zaprosić go do siebie. 

Po godzinach rozkoszy nastrój się jednak zmienia. Zaczęło się od zniknięcia telefonu, skończyło na gwałcie i pobiciu. To, co zachodzi w psychice bohatera jest esencją tej krótkiej książki, jest historią jednego aktu przemocy, który wpłynął na jego życie. 

Louis zarzuca nas przemyśleniami, strumieniem świadomości, podsłuchanymi rozmowami na swój temat, panicznym strachem, próbą dojścia do głosu, a później usiłowaniem stłumienia w sobie chęci opowiadania wszystkim o swojej krzywdzie. Brak zrozumienia sprawia, że ofiara anektuje sobie wyłączne prawo do mówienia o oprawcy, bo słuchając o niej od innych nie jest w stanie uwierzyć, że to jego własne doświadczenia.

Niewyobrażalna krzywda fizyczna i psychiczna zderza się z brakiem zrozumienia w rodzinie i społeczeństwie. Rasizm i homofobia przeplatają się z odtrąceniem, brakiem miłości i uprzedmiotowieniem. Nie jest to jednak analiza czynników, które prowadzą do przemocy. To studium tego, co w człowieku po tym akcie pozostaje — złości, bezsilności, chaosu i rozpaczy.

Książka nie ma nawet 200 stron, ale nie można jej czytać w pośpiechu. Po pierwsze nie ułatwi nam tego sama tematyka, po drugie należy uważnie śledzić przeskoki w narracji i chronologii. 

Nie ma tu scen obscenicznych, chodzi o dogłębne zmiany w ofierze ataku, a i tak będziemy po tej lekturze wytrąceni z równowagi. Uczucie to jeszcze się wzmocni, gdy dowiemy się, że autor swoje powieści opiera na wydarzeniach z własnego życia. 

Książka ważna, do przeczytania przez wszystkich, którzy cenią sobie współczesną literaturę poruszającą trudne tematy.

Wyświetl ten post na Instagramie.

Pierwsze spotkanie z @wydawnictwo_pauza i wiem, że będę sięgać po ich książki częściej! Poruszająca historia o tym, co się dzieje z człowiekiem po akcie przemocy. Lektura trudna i ważna. I jak pisała Pamela @goldencritic - test na człowieczeństwo, z którym wielu czytelników ma problem. Recenzja już na blogu - link w bio! . . . . #historiaprzemocy #édouardlouis #wydawnictwopauza #historyofviolence #histoiredelaviolence #frenchliterature #czerwieczpauza #bookstagrampl #bookobsessed #booklovers #bookishlife #booksofinsta #bookaholic #igreads #bookworm #readingtime #książkanadziś #bookoftheday #książka #czytanie #czytamwszędzie #kochamksiążki #bookreview #plantsforlife #liliofthevalley #bookcommunity #czytaniejestfajne #booksbooksbooks #takczytam

Post udostępniony przez Redhead in Wonderland (@redhead_in_wonderland) Cze 23, 2020 o 3:41 PDT